Γιά τή δημιουργία τού χωριού δέν υπάρχουν συγκεκριμένα γραπτά στοιχεία.Εκείνο που είναι αποδεκτό απ' όλους, είναι ότι, τό χωριό δέν φαίνεται νά υπάρχει (μέ αύτό τό όνομα) τήν περίοδο τού 1460, πού ο Μωάμεθ ο Β' πέρασε απ' τή περιοχή, μετά τήν άλωση τής Κωνσταντινουπόλεως, πηγαίνοντας νά παραλάβη τόν Μυστρά από τό Δημήτριο Παλαιολόγο.

Τήν περίοδο εκείνη στή βόρεια Λακεδαίμονα αναφέρονται τά χωριά : Βορδόνια, Καστρί, Βρυσαίες,Κοτίτσα,Λογγανίκος καί Κολλίνες.

Σύμφωνα μέ ιστορικά στοιχεία τήν περίοδο τής παράδοσης τού Μυστρά από τό Δημήτριο Παλαιολόγο, υπήρχε αντιπαλότητα τού Δημητρίου με τόν αδελφό του Θωμά Παλαιολόγο, ο οποίος αρνήτο τήν παράδοση τού Μυστρά καί πολέμησε τούς Τούρκους μέ τούς Ελληνες τής βορείου Λακαιδέμονος, μέ επικεφαλή τό Πρινοκοκκά, αρχικά στή Βορδόνια καί εν συνεχεία στό Καστρί.

Αποτέλεσμα τής μάχης ήταν νά ηττηθουν οι Ελληνες καί νά επακολουθήση σφαγή.

Μετά τήν κατάκτηση τής βορείου Λακεδαίμονος, ο Θωμάς Παλαιολόγος έφυγε, μέσω Κερκύρας, στή Ρώμη.

Οί ανυπότακτοι Ελληνες, γιά νά σωθούν, φαίνεται κατέφυγαν στά βουνά καί ΙΣΩΣ έτσι δημιουργήθηκε τό Γεωργίτσι.

Προσωπική μου άποψη είναι - χωρίς να είμαι ειδικός - παρατηρώντας τό πλήθος από βρύσες, πού έως καί σήμερα υπάρχουν στό χωριό, ότι οί Βρυσαίες θά πρέπει νά είναι τό σημερινό Γεωργίτσι.

Τό χωριό - κατά τή διάρκεια τής Τουρκοκρατίας - γίνεται αποκούμπι - καταφύγιο τών διωκομένων Ελλήνων διότι ποτέ δέν κατελήφθη από τούς κατακτητές.

Έγγραφα από τό 1699 δείχνουν ότι στό Γεωργίτσι επεβλήθη πρόστιμο 6687 λιρών γιατί οί κάτοικοι δέν δέχτηκαν νά πάνε εργάτες γιά τήν οχύρωση τού Ισθμού τής Κορίνθου.Από τό ύψος τού προστίμου γίνεται φανερό ότι πρόκειται γιά μεγάλο χωριό.

Τό Γεωργίτσι από τό 1834 έως καί τό 1912 ήταν η πρωτεύουσα τού Δήμου Πελλάνας, τόν οποίο αποτελούσαν τά χωριά : Λογγανίκος, Αγόριανη,Αλευρού, Πελλάνα, Ρεγκόζενα, Περιβόλια.

Ο Δήμος Πελλάνας τό 1896 είχε 5126 κατοίκους καί τό 1907, 5145.

 

 

Κατά τήν απογραφή τού 1920 οί κάτοικοι ήταν : 1538.

Κατά τήν απογραφή τού 1928 οι κάτοικοι ήταν : 1646

Κατά τήν απογραφή τού 1940 οί κάτοικοι ήταν : 1497

Κατά τήν απογραφή τού 1951 οί κάτοικοι ήταν : 1219

Κατά τήν απογραφή τού 1991 οί κάτοικοι ήταν : 585

Τελευταία απογραφή : Παραμένουν 125 κάτοικοι.

 

Τά αναφερόμενα στοιχεία έχουν ληφθή από τό βιβλίο τού συγγραφέα Γιάννη Κούτση "Ενα χωριό μιά Ιστορία".

 

 

 

Περιφερόμενος στο διαδύκτιο, κάνοντας serfing κατά τη τρέχουσα διάλεκτο, ανακάλυψα σε blog το ποιό κάτω σχόλιο, το οποίο μεταφέρω αυτούσιο.

 

 

Ο πατέρας μου Ηλίας Κυριαζή Μπολάνης γεννήθηκε στο Γεωργίτση.
Η ζωή του και το έργο του μπορεί να ενδιαφέρουν το site ιστορικά όπως και άλλων
Γεωργιτσάνων βεβαίως , όπως του μακαρίτη Σμυρνιού. Αυτά βέβαια θα σας τα
γράψω έν καιρώ και αφού μου δώσετε το ελεύθερο ότι έχουν θέσει στα ιστορικά
θέματα του site .
Μετά τον πατέρα μου ανέλαβα να συνεχίσω το ψάξιμο και την μελέτη της ιστορίας
του Χωριού έχοντας και την βοήθεια του κ. Ιάσωνα Βολάνη που ζει στην Ελβετία μεν
αλλά όποτε γυρίσει στην Ελλάδα , γυρίζει παντού ψάχνοντας για δική του εργασία
η οποία όμως συνέπεσε να ενδιαφέρει και εμένα.
Αυτές οι έρευνες του λοιπόν, έφεραν και σε μένα τα στοιχεία που αφορούσαν το
Χωριό.
Από διάφορα βιβλία αλλά με βάση την τρίτομη Ιστορία της Κρήτης του Β.Ψιλάκη
έκδοση του 1909 στα Χανιά, έλαβα τα περισσότερα στοιχεία.
Αυτή η φωτογραφία που έχετε στο site από τα Σφακιά της Κρήτης και η
οποία  παρουσιάζει
μιά πλαγιά γυμνή και έρημη , ήρθε και έκλεισε την τρύπα στο Παζλ μου, διότι μου
έδωσε την βεβαιότητα της αναφοράς του ονόματος Γεωργίτση από τον Β.Ψιλάκη.
Όταν έπεσαν τα Χανιά στα χέρια των Τούρκων το 1646 νομίζω, χρειάσθηκε να δώσουν
σκληρούς αγώνες για να καθυποτάξουν τα χωριά ένα πρός ένα της περιοχής
των Χανίων.
Εξ αυτών το Θόλος και το Γεωργίτση καταστράφηκαν εκ θεμελίων και από τότε δεν
ξανακτίσθηκαν ποτέ. Ξέρουμε ότι μετά την πτώση των Χανίων , πληθυσμοί προσφύγων
πέρασαν στην Λακωνία και αλλού, μαθημένοι να ζούνε σε απρόσιτα βουνά
μακρυά από τους
Τούρκους , διάλεξαν το κατάλληλο μέρος και τι ποιο λογικό να δώσουν το όνομα του
Χωριού τους στον νέο τόπο εγκατάστασης τους , Γεωργίτση.
Επίσης ξέρουμε ότι οικογένειες όπως Γιάνναρης, Γιαννετάκης, Γιαννακάκης,Μπολάνης
κ.λ.π. Προέρχονται από Κρήτη (Βιβλίο κ. Κούτση για το Γεωργίτση).
Επίσης από Ιστορικό βιβλίο της Λακωνίας διάβασα ότι γύρω στα 1600 με
εντολή τοπικού
Τούρκου άρχοντα έγινε καταγραφή των χωριών της περιοχής και δεν
φαίνεται πουθενά το Γεωργίτσι.